Owocniki najczęściej regularnie kuliste lub owalne. Wielkość owocników 1-4 cm. Zewnętrzna warstwa perydium za młodu biała, potem żółtawa do ciemnochrowej. Powierzchnia perydium otrębiasta, szorstka, matowa. Często z wrośniętymi fragmentami ściółki lub grudkami gleby Perydium trwałe, sprężyste, trudno oddziela się od gleby. U podstawy owocników charakterystyczna zawiązka grzybniowa z której wyrastają rozległe, chaotycznie splątane wiązki białej grzybni. Gleba młodych owocników biało-różowa potem czerwonawa, do czerwono-brązowej w stadium pełnej dojrzałości. Gleba na przekroju labiryntowata, komory hymenialne nieregularne, zróżnicowane w kształcie i wielkości, bardzo długo pełne. W glebie, najczęściej w środku owocnika tworzy się czasem niewielka płonna kolumella. Konsystencja owocników chrząstkowata, jędrna. Zapach świeżych owocników silny, drażniący, chemiczny. Brak wyraźnego smaku.

Perydium jednowarstwowe 300-600 μm grubości, plektenchymatyczne. Zbudowane z chaotycznie splecionych strzępek. Strzępki grubościenne, silnie inkrustowane, hialinowe lub fragmentarycznie zabarwione na brązowo-żółto. Strzępki o średnicy 4-6 μm, czasem z lekko rozszerzonym, ostatnim segmentem. Zarodniki za młodu hialinowe, potem żółtawe w owocnikach dojrzałych. Zarodniki wydłużone, lancetowate, o lekko szorstkiej powierzchni i średniej wielkości 15-18 x 6-8 μm, Q=2,2-2,9 Qm-2,4 z krótkimi nieznacznymi wyrostkami sterygmalnymi (apiculus) i słabo zaznaczonym wyrostkiem szczytowym (apex). Na konturze zarodników można zaobserwować delikatne fałdy cienkiego, hialinowego perysporium, ściśle przylegającego do zarodnika. Podstawki bezbarwne, cienkościenne, najczęściej 4 zarodnikowe.

Szczegóły budowy perydium H.pomholyx